Friday, May 18, 2007

Katharine McPhee's Ordinary World


The sun can't remember how to shine
And the colors all have faded into shades of gray
There's no life in this hollow heart of mine
Ever since you went away
Close your eyes and feel me hold you
Can you lead me through this ordinary world
Let the sky cry, restless rain to wash away the miles
Between us, 'cause without you it's just an ordinary world
If time could find a way to turn around
I would walk along the stars, till I was back at your door
Every word, every word is spoken but without a sound
And I found out what my heart is for
Close your eyes and feel me hold you
Can you lead me through this ordinary world
Let the sky cry, restless rain to wash away the miles
Between us, 'cause without you it's just an ordinary world
Hold your breath, here I come
Down the road unwindingback,
to your arms Till we melt Underneath the blinding sun
Can't remember how to shine
You're the life in this hollow heart of mine
Close your eyes and feel me hold you
Can you lead me through this ordinary world
Let the sky cry, restless rain to wash away the miles between us
'Till love can come redeem us 'cause without you
It's just an ordinary World

Wednesday, May 16, 2007

kids don't lie

the scene:

eggster mom in a supermarket with her 2 boys (5 years old and the other, 8) and hubby

while eggster mom was busy checking out the personal care section, she noticed her son stop on his tracks and stared at something displayed on the shelf.

younger son: mom, don't buy that (pointing at a black object which mom didn't recognize at first)

mom: why should'nt I buy that?

younger son: it makes nice girls naughty.

eggster mom looks up and saw axe products lined up on the shelf.
she laughed out loud. suddenly, the hubby with older son arrives.

dad: what's funny?

mom: o, luis, tell papa what you just told me.

younger son: don't buy that papa, it makes nice girls naughty.

dad and mom looked at each other and started to laugh hard.

older son: why are you laughing? It's true!

dad: ah kung ganun, eh di let's get a lot!


cute!! pero teka, totoo nga ba? :P :P hay kids are just so adorable!

Thursday, May 10, 2007

Olga, na-miss kita!






may 9 2007...kaarawan ni lakas nang araw na ito. lumabas ang grupo para mag-salo salo. mga bandang alas-dos, nag-paalamanan na at kanya-kanya kaming nag-tungo sa mga sasakyan. sumabay kami ni akit kay lakas.

cut to: pagdating namin sa bahay ni akit, nakigamit pa kami ng banyo ni lakas at dali daling lumabas ng bahay at bumalik sa kotse. pag-sakay...aba ayaw mag-start. sige, sabi namin, hintay lang muna matapos ang isang stick ng yosi, sinubukang muli ni lakas paandarin ang kotse. ayaw parin. mag-aalas-kwatro na nung mga oras na yun.

sinubukan naming magpaka-ak at nag-paka mekaniko kami. sinilip ang tangke ng coolant, walang laman. baka nag-over heat. dali-dali naming tinawagan si akit para humingi ng tubig...para sa kotse, at para sa mga lalamunan naming tuyong-tuyo dulot ng alak. naiwan ako sa kotse at bumalik si lakas sa bahay ni akit.

pag-dating ni lakas, nilagyan namin ng tubig ang radiator, pinagbabasa ang kung ano mang parte ng makinang nag-iinit. sinubukang paandaring muli ang sasakyan...ayaw parin (time check: alas-singko na). aba, iba na ito. nag-pasya kaming tumawag sa mga pwedeng makatulong...ded batt ako (o diba ang ganda?). buti nalang gumagana ang celfon ni lakas.

nakatawag kami sa mga akala naming makakatulong sa sitwasyon, walang nangyari. :P AYAW NIYA TALAGANG UMANDAR. at dahil alas-singko palang, walang ni-isang tao sa paligid, wala ring masakyan. kaya't nagmuni-muni nalang muna kami, hangga't napansin naming paakyat na ang araw.

alas-sais. naglakad lakad kami sa village. at mukhang narinig na ng Diyos ang aming panalangin, may dumaang taxi. at dun na natapos ang aming adventure. hinding hindi ko makakalimutan ang araw na ito...ang araw na hinanaphanap namin si olga. :P

lakas, happy birthday :)












Wednesday, May 9, 2007

Life's a beach :)




The beach...hay. How I wish that beaches are just around the corner. I recently went to our company outing in La Iya, sarap...sarap lang! :) Totally enjoyed bonding with people, the sun, the moon and the stars. It's just soooooooooo perfect.


That's it. I will make it a point to troop to Bora at pag nasarapan na naman ako ulit, di nako babalik hehehehe!

Friday, April 27, 2007

HEROES EPISODE 19 NOW OUT!


...at lumabas narin ang graphic rendition...panalo!

Thursday, April 26, 2007

Prescription for Happiness: 3 x a week at Loft 130 :)

Kapag may malungkot o masayang balita, may okasyon man o wala, may problemang kailangang pagsaluhan…nandito kami...sa Loft 130. Oo sa Loft 130. :P

May quotable quotes pa ngang nabubuo eh. Tulad nito: "Accounts are people too!" sabi ng aking kaibigan na itago nalang natin sa pangalang Diyosa ng Kagandahan. Oo si Pao. :P

















May origami sessions pa. For free. Kaso kailangan mo bumili ng beer o yosi para makagawa ka ng masterpiece.

Wednesday, April 18, 2007

our pets...our family

ang bagong miyembro ng aming munting pamilya...si justice. ang aming 4-month old na boxer.
















at ipinapakilala ko narin ang iba pa naming kapamilya (kahit kapuso ako ng OVER! hehe)

si denzel at si birdie
si birdie at dilaw
my one and only bro and furball






Friday, April 13, 2007

ang teknolohiya nga naman part 2

Ang Teknolohiya : Nakabubuti sa mga Kalalakihan

Sabi ng marami, technology connects people.
But from a girl’s perspective, I don’t think so.

Noong araw, noong telepono palang…

“I tried to call you but your line was busy.”
“Gamit ng mommy yung phone eh. Sorry ha.”
“Naputulan kami.”
“Grabe telepono parating busy! Nakakiinis ha,”

And then came the pager…

“Bad trip yung operatore eh. Di kami magkaintindihan.”
“Laging busy yung 114.”
“Wala akong magamit na phone eh. Di ako maka-page.”

Now there’s cellphone…

“Lag lang siguro.”
“I texted you twice! Di mo nakuha?”
“Left my phone sa car.”
“Low batt eh. Di ako naka-charge.”
“Wala nakong load.”

It’s very clear why technology and men get along.
The latter seem to have found a new alibi to make us women wait endlessly for them to call, page or text.
And Nokia claims they connect people together? Ha! I beg to disagree.

- Apr 4, '07

ang teknolohiya nga naman....

Ang Lapis at ang Papel

“Kanina pako naghihintay dito ha. Parang wala kang kabalak-balak na dumikit man lang sa akin,” ang sabi ng papel.

“Aba hindi ko naman kasalanan kung di ako makalapit sayo. Mukhang walang planong mag-sulat ‘tong taong ito eh,” sagot ng lapis.

“Pareho lang tayo. Munting kasangkapan lamang na walang silbi kapag walang gumagamit sa atin,” dagdag ni lapis.

“Oo nga eh. Kanina pa ako nakatiwangwang dito. Alam mo kahit dumihan nila ako, ayos lang sa aking basta maramdaman ko naman na ako’y may silbi. Ilang beses na tayong pinagpalit. Una sa isang mekanismong kailangan mo pang gamitin ng kuryente para umandar,” hinaing ng papel.

“Hay naku. Magtigil ka na nga diyan at isipin mo yang mga sinasabi mo. Mas lumalabas ngang may silbi tayo sapagkat kapag ang mga taong yan ay naingayan sa kaka-manikilya o kapag nawalan ng kuryente, sa tingin mo kanino sila babaling? Sa atin diba? Tsaka tigilan mo na nga ang kadramahan mo diyan! Alam naman nating dalawa na di lang gumagana ang utak niyang taong yan kaya eto tayo naka-tengga lamang dito. Tsempohan mo nalang yung electric fan. Kapag humarap sayo, padala ka sa hangin para mapansin ka!”

Apr 4, '07